Projekt ustawy o zmianie ustawy o policji zakłada rozszerzenie czynów, których popełnienie stanowi przewinienie dyscyplinarne o stosowanie mobbingu.

Celem tych propozycji jest wprowadzenie pojęcia „mobbingu” do ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz stworzenie jednolitych procedur postępowania przełożonych w sytuacji zgłoszenia przez pokrzywdzonego tego rodzaju działań lub zachowań.

Zgodnie z projektowanymi przepisami przez mobbing należy rozumieć działania lub zachowania dotyczące funkcjonariusza Policji albo skierowane przeciwko funkcjonariuszowi Policji, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu, zastraszaniu lub stosowaniu przemocy psychicznej z wykorzystaniem stosunku zależności lub podległości służbowej, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników, chociażby działania lub zachowania te znajdowały podstawy w zakresie funkcjonowania hierarchicznej struktury organizacyjnej w Policji. Proponowane procedury w całości opierają się na  rozwiązaniach określonych w rozdziale 10 „Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna policjantów” ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r.  o Policji. Wyjątkowość postępowań w tego typu sprawach sprowadza się do:

  1. Obligatoryjności zlecania czynności wyjaśniających.
  2. Osobie zgłaszającej mobbing przyznanie statusu pokrzywdzonego na mocy ustawy, i tym samym już w ramach czynności wyjaśniających przyznanie tej osobie uprawnień obwianego w postępowaniu dyscyplinarnym.
  3. Wskazania pełnomocników komendanta głównego oraz komendantów wojewódzkich ds. ochrony praw człowieka, jako uprawnionych do wykonywania czynności wyjaśniających w sprawach mobbingu. Postępowania dyscyplinarne prowadzić mają rzecznicy dyscyplinarni, gdy pełnomocnicy uznają wszczęcie postępowania dyscyplinarnego za zasadne.
  4. Rezygnacja z możliwości uznania mobbingu za czyn mniejszej wagi, a tym samym z możliwości przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej lub dobrowolnego poddania się karze.
  5. Doprecyzowania okresu przedawnienia karalności za lobbing (karalność mobbingu ustaje po upływie 2 lat od dnia popełnienia czynu bezpośrednio poprzedzającego zgłoszenie pokrzywdzonego o lobbingu).

Pozostałe procedury związane z prowadzeniem postępowań dyscyplinarnych zostały zachowane.

Proponowane zmiany w ustawie z dnia    6 kwietnia 1990 r. o Policji należy uznać,  jako wyjątkowo ważne i wymagające szybkiego wprowadzenia w życie.  Powodem tego niewątpliwe jest brak jakichkolwiek rozwiązań prawnych stosowanych jednolicie w całej Policji, a co jest z tym związane wyjątkową dowolność w rozstrzyganiu problemów mobbingu w poszczególnych garnizonach. Również należy zwrócić uwagę na dużą liczbę zamachów samobójczych wśród policjantów. Analiza tego problemu nie pozwala na jednoznaczne wskazanie zbiegu przyczyn powodujących tak drastyczne decyzje. Jednak praktycznie w każdym przypadku zamachu samobójczego diagnozowane  się problemy związane z szeroko rozumianą atmosferą i warunkami służby, w tym oczywiście i z mobbingiem. Dlatego pilne wprowadzenie proponowanych rozwiązań legislacyjnych stworzy  jednolity i prawnie uregulowany system działań związanych ze zwalczaniem problemu mobbingu w Policji.   Proponowane zmiany spowodują system fachowych i jednolitych kryteriów dokonywania oceny poszczególnych zdarzeń,  już na etapie czynności wyjaśniających, prowadzonych przez pełnomocników komendantów do spraw ochrony praw człowieka, czyli funkcjonariuszy optymalnie przygotowanych do realizacji tego typu zadań.

Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na budżet państwa oraz budżety jednostek samorządu terytorialnego. Również wprowadzenie proponowanych zmian nie powoduje konieczności dokonywania zmian organizacyjno – kadrowych w strukturach Policji.

Przedmiot projektu ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.